Borelioza, zwana też “chorobą z Lyme” lub krętkowicą kleszczową to przewlekła choroba zakaźna, do której dochodzi w wyniku (najczęściej) ukąszenia przez kleszcza zarażonego patogennymi krętkami (może do niej jednak dojść również w wyniku kontaktu ze śliną lub wymiocinami zakażonego kleszcza). Początkowo objawia się w postaci wędrującego rumienia oraz zmęczenia, osłabienia lub podwyższonej/obniżonej temperatury ciała.
Borelioza – czy jest zaraźliwa?
Mimo, iż borelioza to choroba zakaźna, poza skrajnymi wyjątkami nie jest zaraźliwa. Znaczy to, że z reguły nie przenosi się ona z człowieka na człowieka. Bakteria wywołująca chorobę musi zostać przeniesiona przez kleszcza. Jeżeli chodzi o wspomniane skrajne przypadki, do zarażenia boreliozą dojść może np. podczas przeszczepu narządu od chorego dawcy, ponieważ miejsce ma wtedy najczęściej immunopresja. Jednak nawet wtedy ryzyko przeniesienia choroby jest niewielkie. Natomiast płód może zostać zakażony przez matkę, która cierpi na boreliozę, ale przy szybko podjętym leczeniu, da się wyeliminować ryzyko zarażenia dziecka poprzez łożysko.
Borelioza – czy jest groźna?
Borelioza może przybierać trzy stadia rozwoju, w zależności od czasu, jaki upłynął od zainfekowania. Od tego też zależy, jak bardzo groźna może się ona okazać. Pierwsze stadium choroby to wczesna infekcja. Tu właśnie pojawia się wspomniane na początku osłabienie, zmęczenie, podwyższenie/obniżenie temperatury ciała oraz przewlekły rumień wędrowny. Drugie stadium choroby to uogólnienie infekcji. Tutaj dochodzi już do poważniejszych zmian w organizmie, takich jak ostre stany zapalne narządów oraz rozwój zmian skórnych. Na tym etapie zaczynają zagrożone być stawy, układ nerwowy, serce. W tym stadium również konieczne jest podanie antybiotyku, jednak w organizmie mogą nastąpić nieodwracalne zmiany, które najczęściej przybierają postać porażeń nerwów czaszkowych, m.im. nerwu twarzowego. Trzecie stadium to przewlekła infekcja. Dochodzi do niej w okresie powyżej roku aż do kilku lat od zakażenia. Objawy tego etapu choroby to niezmiennie rumień, ale też stany zapalne stawów, opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.
Sposoby leczenia boreliozy
Sposoby leczenia boreliozy uzależnione są od występującego stadium choroby. W przypadku pierwszego stadium leczenie opiera się głównie na podaniu pacjentowi specjalnego antybiotyku, który należy przyjmować około 3 tygodni. Antybiotyk ma za zadanie “uśpić” chorobę, ponieważ należy pamiętać, że borelioza to choroba nieuleczalna. Ten etap przynosi największe szanse na “wyleczenie”. Na etapie drugiego stadium, również stosowany jest antybiotyk. Najczęściej należy przyjmować go przez dłuższy czas wynoszący około 28 dni, z powodu poważniejszych objawów choroby, które mogą negatywnie wpłynąć między innymi na pracę serca. Ostatnie stadium choroby również leczy się antybiotykami, ale te muszą być silniejsze od tych stosowanych w pierwszym i drugim stadium. W przypadku wystąpienia neuroboreliozy, czyli zapalenia mózgu lub opon rdzeniowo-mózgowych konieczne jest podawanie antybiotyków dożylnie. Tak samo w sytuacji wystąpienia nawracających bóli stawów lub zaburzeń rytmu serca. Na tym etapie zmiany skórne przybierają postać przewlekłego zanikowego zapalenia skóry. W tym wypadku leczenie opiera się na antybiotykoterapii, trwającej nawet do 40 dni. Niekiedy nieuniknione jest także podawanie pacjentowi środków przeciwbólowych oraz nakłuwanie w celu odbarczenia miejsc nawracających bóli stawów.
